هفته‌س سی و هفتم

شب به شب، وقت و بی‌وقت، هرموقع درد امانم را برید یا هرساعتی که نمی‌دانستم به کجا پناه ببرم قرآن باز می‌کردم و نذر سلامتیت می‌کردم. حالا ۲۵۲ روز است که تو را توی دلم دارم و روزهای آخر را سر می‌کنم. قرار است تکه‌ای دیگری از جانم را بیرون بکشند، توی بغلم بیاید و جلوی چشمم قد بکشد. در پناه حق باشی عیدی سال نوی من😍